Van verbrande vingers naar verbrand gezicht

Hei!

Het is alweer een tijdje geleden dat ik hier nog iets gepost heb, maar het was met een reden! De week volgend op mijn vorige blogpost is er niet veel gebeurd buiten mijn drie dagen observatiestage. Het zou maar een saaie blog geweest zijn moest ik enkel daarover kunnen vertellen. Dit wil niet zeggen dat de stage saai was, integendeel! Het was enorm boeiend om te zien hoe het bijzonder onderwijs hier werkt en hoe de uitgeverijen van de handboeken hierop inspelen. Zo maken ze bv. makkelijkere versies van de handboeken. In deze week vierden we ook Vappu, dit wordt vooral door studenten gevierd, dus wij deden mee! Ook worden de dagen opvallend langer en de nachten opvallend minder donker. We zijn op het punt gekomen dat gordijnen niet meer werken en we effectief een oogmasker moeten opzetten om te kunnen slapen...

Afgelopen week trok ik erop uit om naar de prachtige zonsondergang te gaan kijken en verder vierden we ook nog Nenna haar verjaardag! Jammer genoeg kwam er ook dit keer weer slecht nieuws van het thuisfront, dubbel slecht nieuws zelfs... Gelukkig vertrokken we op zaterdag naar Kilpisjärvi in het noorden van Finland en kon ik op die manier toch mijn gedachten verzetten. Het was een top (verlengd) weekend waarin we heel wat gewandeld en Capri-Suns gedronken hebben! We beklommen op zondag Saana waar we aan der lijve ondervonden dat het weer in Finland in één minuut volledig kan omslaan. Zo kwamen we bovenop de berg terecht in een heuse sneeuwstorm net toen we aan de afdaling begonnen - en raakten we het pad kwijt - maar opeens sloeg het weer opnieuw totaal om en scheen de zon fel! Resultaat: vijf verbrande gezichtjes want zonnecrème hadden we niet bij. Op maandag splitsten we ons op, het groepje waar ik in zat ging op zoek naar de watervallen, die grotendeels nog bevroren waren en verborgen onder een dikke laag sneeuw, maar toch hebben we stromend water gezien! Traditiegetrouw kreeg ik ook weer een blaar... In de avond trokken we met de groep naar een kota om marshmallows te roosteren en de zonsondergang te beschouwen. Prachtig! Eenmaal terug in ons huisje ontdekten we jammer genoeg wel dat de elektriciteit uitgevallen was... Geen probleem voor het licht - in het noorden wordt het helemaal niet meer donker nu - maar wel voor onze koelkast en verwarming... Gelukkig sprong de elektriciteit terug aan om 4u en hebben we het allemaal gemerkt, haha. Gisteren, dinsdag dus, was het alweer tijd om terug naar huis te rijden. Mijn waarschijnlijk laatste trip met ons groepje was een groot succes!

Tot snel, moi moi xxx