Zondag, rustdag

Na mijn post van gisteren stond mijn Franse buurmeisje Justine opeens voor de deur. Ze kwam me uitnodigen voor een kotfeestje 's avonds - hier mag dat dus nog wél - maar omdat ik het resultaat van mijn coronatest nog niet had (en nog steeds niet heb), leek het mij veiliger om op mijn eigen kot te blijven. We wisselden wel nummers uit, maar blijkbaar gaf ze mij het verkeerde nummer. Daar kwamen we deze morgen achter, oeps. Ik was eigenlijk ook gewoon heel erg moe gisterenavond, dus ik heb goed en lang kunnen slapen. Zelfs met het lawaai van het feestje...

Deze morgen werd ik dan ook goed uitgeslapen wakker en ging ik helemaal fris naar de winkel. Ik klopte nog eerst eventjes aan bij Justine omdat mijn berichtjes niet aankwamen, maar zij zag er toch wat minder fris uit. We spraken af dat ik vanavond eventjes langs zou gaan om elkaar wat te leren kennen, zij wonen namelijk met 6 personen in een appartement. Toen ik dan eindelijk vertrok naar de winkel, zag ik het eerste echte zonlicht sinds ik in Finland ben. En als de zon komt piepen, dan is het ook écht de moeite waard. Kijk en oordeel vooral zelf. De zon kwam vandaag ook pas op rond 10u30 en ging alweer onder om 14u20, dat is toch wel een kleine aanpassing.

Namiddag heb ik het vuilnis opgeruimd en de afwas gedaan. Dat laatste is niet bepaald mijn favoriete taak, maar de Finnen maken het hier niet moeilijker dan nodig. Vrijdagavond vroeg ik me al af waarom de kasten boven de spoelbak zo gek waren, maar blijkbaar zijn dat dus gewoon droogrekken zodat je niet hoeft af te drogen. Credits to Dagmar - die hier vorig academiejaar was - om me dat te zeggen. Ook werd er opeens aangeklopt door Claudia, een Belgisch meisje dat het volledige jaar hier doorbrengt. Ze is een vriendin van Justine en keek ernaar uit om eindelijk nog eens Nederlands te kunnen praten met iemand in real life. Zo leer ik stilaan dan toch verschillende mensen kennen :). De rest van de namiddag was gewoon rustig. Ik heb wat Netflix gekeken en tegen de avond ben ik begonnen met koken. Mireia kwam namelijk aan, mijn Spaanse kotgenote. We hebben samen gegeten en elkaar wat beter leren kennen. Vanaf nu zit ik dus niet meer alleen in stilte op mijn kot.

Tot snel xxx